Over de vluchtelingen aan de Schoenaker

De duur van de asielprocedure voor amv’ers wisselt per periode. Door verhoogde instroom én krapte bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst duurt de afhandeling de afgelopen tijd helaas langer.

Alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv’ers) die een verblijfsvergunning ontvangen, stromen uit naar een kleinschalige opvang van stichting Nidos. Daarvan zijn er meerdere in Nederland. In onze gemeente is de groepsopvang aan de Wolfsbossingel in Beuningen een voorbeeld van zo’n opvanglocatie voor amv’ers met een verblijfsstatus.

In het algemeen verblijven alleenstaande jongeren één tot drie jaar op een opvanglocatie.

In de opvang biedt het COA individuele begeleiding, vrijetijdsactiviteiten en 24-uurstoezicht. De begeleiding wordt gedaan door COA-personeel dat 24 uur per dag de jongeren begeleidt. Alle jongeren hebben een mentor van het COA en vallen onder de voogdij van stichting Nidos. De jongeren mogen niet meer of minder dan jongeren die thuis in een gewone gezinssituatie wonen.

De mentor werkt samen met de jongeren aan hun sterke kanten competenties, leert wat de verantwoordelijkheden zijn en spreekt bijvoorbeeld over de Nederlandse cultuur en normen en waarden. Het COA stimuleert de jongeren om zo veel mogelijk deel te nemen aan activiteiten in de wijk. Het COA nodigt inwoners dan ook uit om de bewoners van de amv-locatie te betrekken bij activiteiten.

Mentoren begeleiden de jongeren bij hun ontwikkeling naar zelfredzaamheid en volwassenheid. Ze bereiden hen voor op hun toekomst in Nederland of het land van herkomst. Dit is echt op maat. Het kan bijvoorbeeld gaan over zelfzorg en hygiëne en omgangsregels. Dit doen ze door samen de huidige vaardigheden in kaart te brengen, ontwikkeldoelen te formuleren en deze om te zetten in een begeleidingsplan. De doelen stemmen ze af met de Nidos-jeugdbeschermer.

Het COA toetst regelmatig of de jongeren zich veilig voelen, want alleen dan kunnen zij zich goed ontwikkelen.

Als dagbesteding worden er naast onderwijs ook educatieve en recreatieve activiteiten aangeboden. U kunt dan denken aan openbaar vervoer training, verkeerslessen, kooklessen en voorlichtingen op het gebied van seksuele hygiëne, dag- en nachtritme, infectieziektes.

Ja, ze krijgen vanuit het Rijk leefgeld. Van dat leefgeld moeten zij alles wat ze nodig hebben zelf aanschaffen. Het is geld voor kleding, eten et cetera.

De duur van de asielprocedure voor amv’ers wisselt per periode. Door verhoogde instroom én krapte bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst duurt de afhandeling de afgelopen tijd helaas langer. In afwachting van hun asielprocedure worden de jongeren opgevangen op een amv-locatie. Na afronding van de procedure verhuizen de jongeren naar een kleinschalige opvang in het land. Afhankelijk van de uitkomst van de asielprocedure is dit een kleinschalige opvang bij stichting Nidos (als kinderen/jongeren een verblijfsvergunning krijgen) of bij het COA (bij verlenging van de asielprocedure of afwijzing van de verblijfsvergunning).

De jongeren hebben (nog) geen verblijfsvergunning. Nederland mag kinderen niet terugsturen zolang ze minderjarig zijn en er geen adequate opvang is in het land van herkomst. Daarom krijgen ze hier opvang, onderwijs en begeleiding gericht op hun toekomst in of buiten Nederland.

Het COA is verantwoordelijk voor de opvang van alleenstaande vreemdelingen zonder vergunning. Zodra de jongeren een (voorlopige) verblijfsvergunning ontvangen, verhuizen zij naar een opvanglocatie van stichting Nidos. In Beuningen is zo’n locatie op de Wolfsbossingel.

Amv’ers komen op dit moment hoofdzakelijk uit Syrië, Jemen, Eritrea en Somalië.

Veel jongeren hebben al een lange reis achter de rug voordat zij aankomen in Nederland. Onderweg kunnen zij van alles meegemaakt hebben. Ook was de situatie in het land van herkomst vaak moeilijk, wat van grote invloed kan zijn op de jongeren. Dat ze eventueel traumatische ervaringen hebben meegemaakt wil overigens niet zeggen dat ze allemaal getraumatiseerd zijn. Vaak zijn deze jongeren ontzettend veerkrachtig. 

Voor zover het COA weet niet. De Immigratie- en Naturalisatiedienst doet onderzoek naar de identiteit en achtergrond van de jongeren.

Amv’ers die de asielprocedure nog moeten doorlopen, verblijven bij het COA. Dit zijn jongeren afkomstig uit allerlei landen van. Het COA checkt uit welk land de jongeren komen. Amv’ers komen op dit moment hoofdzakelijk uit Syrië, Jemen, Eritrea en Somalië.

De jongeren die op de locatie gaan verblijven, zitten in de puberleeftijd. Ze ontwikkelen hun eigen identiteit en verkennen - net als andere pubers - hun grenzen, die van hun omgeving en die van hun toezichthouders. Tot zover zijn deze jonge vluchtelingen niet anders dan andere jongeren.

Zij hebben vaak wel al meer ‘bagage’. Ze hebben onder moeilijke omstandigheden hun vertrouwde omgeving, vrienden en familie verlaten, hebben onderweg veel meegemaakt en moeten vervolgens alleen in een nieuw land met een andere cultuur en andere normen en waarden zien te aarden.

Medewerkers van het COA zijn erop getraind om bij deze groep grenzen te stellen en de jongeren tot rust en tot zichzelf te laten komen. En aan de andere kant door de goede samenwerking tussen alle betrokken partijen, zoals gemeente, COA, Nidos en politie. Hierdoor kunnen signalen vroegtijdig worden opgepikt en kan waar nodig tijdig worden bijgestuurd.

Soms zijn er irritaties of ruzies tussen jongeren onderling of discussies met de begeleiders. Dit wordt in de woongroep opgelost. Bij overlast buiten de locatie worden, indien nodig, straatcoaches of de politie ingeschakeld zoals dat ook zou gebeuren bij overlast door Nederlandse jongeren. Bij de komst van een nieuwe locatie is er nauw contact met de gemeente en politie om afspraken te maken.

Net als elke andere jongere in Nederland, moeten deze jongeren naar school. Van 5 tot 16 jaar geldt er de leerplicht en van 16 tot 18 jaar geldt er een kwalificatieplicht. De meeste jongeren gaan naar de ISK (internationale schakelklas). Op het moment dat hun Nederlands goed genoeg is, volgen zij regulier onderwijs.

Jongeren zijn verder zelf verantwoordelijk voor het doen van boodschappen, koken en schoonhouden van hun leefomgeving en doen dit (zo nodig) met begeleiding van de amv-medewerkers. In de avond kunnen ze activiteiten (al dan niet georganiseerd) ondernemen. Denk hierbij aan tv kijken, sporten, internetten en creatieve activiteiten die zijn georganiseerd door medewerkers of andere organisaties. Voor een groot deel is het vergelijkbaar met wat pubers doen in een Nederlands gezin.

Dat komt voor. De Immigratie- en Naturalisatiedienst stelt vast of iemand als minderjarige aangemerkt wordt of niet. Er kan een onderzoek gedaan worden om de leeftijd van deze jongeren te bepalen. Als daaruit blijkt dat een jongere niet minderjarig is, wordt de leeftijd aangepast en wordt deze persoon niet meer opgevangen in de amv-opvang.